Ντροπαλά βράδια,
με κόκκινα τα μάγουλά τους.
Όλα με κούρασαν
και λέω.
Θέλω να ξαναντύθω το γέλιο μου
κι ας ξημερώσει ο κόσμος.
Στο απέναντι διαμέρισμα
δυό γυναίκες
ράβουν καινούρια μοναξιά
να τους ταιριάζει.
Τα σταφύλια της οργής
κι ο Στάινμπεκ
χορεύουν βαλς
μέσα στης ιστορίας το πατητήρι
μέσα στης υστερίας το ποτήρι.
Συμπέρασμα ουδέν.
Κλείνω τα μάτια μου.
Τα βρέχω.
Βροχές θλίψης,
Θα ξημερώσει ο κόσμος.
Το παιδί που έχω στα σπλάχνα μου
πείτε το Γεσθημανή.
Παρακαλώ...
Του Αλέξη Τζάνου
με κόκκινα τα μάγουλά τους.
Όλα με κούρασαν
και λέω.
Θέλω να ξαναντύθω το γέλιο μου
κι ας ξημερώσει ο κόσμος.
Στο απέναντι διαμέρισμα
δυό γυναίκες
ράβουν καινούρια μοναξιά
να τους ταιριάζει.
Τα σταφύλια της οργής
κι ο Στάινμπεκ
χορεύουν βαλς
μέσα στης ιστορίας το πατητήρι
μέσα στης υστερίας το ποτήρι.
Συμπέρασμα ουδέν.
Κλείνω τα μάτια μου.
Τα βρέχω.
Βροχές θλίψης,
Θα ξημερώσει ο κόσμος.
Το παιδί που έχω στα σπλάχνα μου
πείτε το Γεσθημανή.
Παρακαλώ...
Του Αλέξη Τζάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου